مقایسه تأثیر داکسپین با هیدروکسی‌زیندر درمان ضایعات خارش دار مقاوم به درمان ناشی از گاز خردل

سابقه و هدف: خارش مقاوم به درمان، به عنوان یکی از عوارض شایع پوستی در جانبازان شیمیایی مواجهه یافته با گاز خردل، از اصلی ترین شکایات این بیماران به شمار می رود که موجب صدمات روحی روانی فراوانی برای آن ها می شود. هدف از مطالعه ما بررسی مقایسه ای اثر درمانی داکسپین و هیدروکسی زین در درمان این بیماران می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 50 نفر مصدوم شیمیایی با گاز خردل که از خارش مزمن رنج می‌بردند در پلی کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی در دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) در مدت چهار هفته صورت گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که گروه اول (متوسط سن بیماران 4/5 ± 3/42 سال) 10 میلی گرم داکسپین و گـروه دوم (متـوسط سن بیـماران 2/6 ± 1/41 سـال) 25 میلی‌گرم هیدروکسی‌زین به صورت روزانه دریافـت کردند. شدت خارش بیماران براساس پرسشنامه استاندارد و بررسی VAS تعیین گردید. یافته ها: نمره متوسط خارش در گروه دریافت کننده هیدروکسی زین قبل و پس از مصرف دارو به ترتیب 4/3 ± 6/34 و 1/3 ± 9/25 ارزیابی شد (001/0P<) و در گروه داکسپین به ترتیب 4/4 ± 8/33 و 1/4 ± 5/24 تعیین شد (001/0P<). روند بهبود خارش در دو دارو مشابه بود (245/0=P). در خصوص عوارض جانبی داروها، 18 نفر از بیماران گروه هیدروکسی زین و 11 نفر از بیماران گروه گیرنده داکسپین از عارضه خواب آلودگی شکایت داشتند (035/0=P). نتیجه گیری: هر دو دارو به میزان قابل توجهی در کاهش خارش مؤثر بوده‌اند، هرچند با توجه به عوارض جانبی کمتر، داکسپین داروی مناسب‌تری به نظر می رسد.